اصطلاح اپیدمیولوژی دیجیتال توسط (مارسل سالاته: Marcel Salathé) به عنوان شاخه ای از اپیدمیولوژی تعریف شد که از داده هایی استفاده می کند که خارج از سیستم بهداشت عمومی تولید شده اند، به عنوان مثال، با داده هایی که با هدف اصلی انجام مطالعه اپیدمیولوژی تولید نشده اند.

اپیدمیولوژی دیجیتال از روش های دیجیتالی از جمع آوری داده ها تا تجزیه و تحلیل داده ها استفاده می کند. داده های دیجیتال شامل داده های شبکه تلفن همراه، داده های تولید شده توسط حسگرها و داده های جمع آوری شده در مراکز تماس، مراکز خرید، ایستگاه های پرداخت عوارض، دستگاه های دریافت و پرداخت تراکنش های مالی، نرم افزارهای همراه تلفن های هوشمند، ایستگاه های فروش بلیط، تردد شمارها، پست های رسانه های اجتماعی (به عنوان مثال ، توییتر و اینستاگرام) ، عبارات جستجو و گزارش های دسترسی به صفحه وب (به عنوان مثال ، Google Trends آنفولانزای Google (GFT) Google Trends ، نماهای ویکی پدیا) .

اپیدمیولوژی الکترونیکی (همچنین به عنوان اپیدمیولوژی دیجیتال شناخته می شود) علمی است که در زمینه دستیابی، نگهداری و استفاده از دانش و اطلاعات اپیدمیولوژیک با استفاده از رسانه های دیجیتال مانند اینترنت ، تلفن های همراه، کاغذ دیجیتال، تلویزیون دیجیتال فعالیت می کند. اپیدمیولوژی الکترونیکی همچنین به مطالعات اپیدمیولوژیک گسترده ای اشاره دارد که به طور فزاینده ای از طریق همکاری های جهانی توزیع شده توسط اینترنت انجام می شود.